… szycie …

Znowu nazbierało się masę rzeczy o których chciałabym tu napisać i już sobie daruję obiecanki : ). Dzisiaj postanowiłam zacząć od stosunkowo nowego mojego zajęcia – może nawet przyszłego hobby – a mianowicie pokażę moje szycie.
To co widać na zdjęciach to pierwsze moje próby zaprzyjaźniania się z maszyną do szycia. A w związku z tym, iż nie zamierzam być krawcową ubraniową, a ograniczę się do patchworków : ) to i na narysowanych na oko wzorkach bloczków sobie szyłam. Pierwszy to ten brązowo – biały – który był pierwszy i w związku z niedokładnym wycięciem elementów (brak dobrych nożyczek i szpileczek) z deka koślawy wyszedł. Drugi ten niebiesko – biały już wycięty dokładniej i szwy coraz równiej wychodziły. Nie szyłam metodą PP, tak po prostu na oko chciałam spróbować jak to wychodzi, no i sama z siebie jestem dumna. W ogóle miałam wrażenie jak przy tej maszynie siedziałam, że ja się z umiejętnością szycia urodziłam – jakoś tak naturalnie mi to przychodziło (proszę nie myśleć że zadzieram nosa – bo daleko mi do tego). Już mam maszynę w domu, mam też materiały na których mogę próbować i będę dalej trenować, tym razem spróbuję metodą PP.
I tu mam do szyjących dziewczyn kilka pytań:
- czy to prawda, że nie można ciąć materiałów nie z nitką – znaczy na skos? Mama twierdzi ze nie można a mi czasami ze względu na układ wzoru by się podobało pociąć nie zwracając na to jak idzie nitka.
- czy szwy rozkłada się na dwa boki czy na jeden przy zaprasowywaniu?
Jeszcze o coś miałam zapytać ale zapomniałam …

Jak widać zaopatrzyłam się też w podstawowe gadżety szyciowe – mata, linijka i nóż krążkowy – którym jestem zachwycona, bosko się nim kroi i paluchy nie bolą ahhh.

No i przy okazji pochwalę się posiadaniem książki – dosyć kultowej, bo w tej chwili wydanej dopiero w kilkudziesięciu egzemplarzach nakładu, podpisaną kochanym nazwiskiem autorki (bo niestety normalnie musi z przyczyn marketingowych posługiwać się znienawidzonym nazwiskiem po mężu z którym to nazwiskiem zaczynała karierę – mowa to o Kasi Michalak), a w dodatku jest z autografem. Super uczucie posiadając taki unikatowy egzemplarz (ten nietypowy nakład to inicjatywa autorki skierowany do najwierniejszych fanek, które pomogły sfinansować ten nakład). Jak poczytam to oczywiście dam znać (i innych książkach Kasi też pewnie przy okazji napiszę).

M.