… było sobie planowanie …

Tak to jest właśnie z planami i robieniem sześciokątów w czasie rady … zachorowałam i na zwolnieniu wylądowałam, co nie oznacza oczywiście że to dla mnie wielki żal że nie było mnie tam (hi hi jakieś dzikie rymy wychodzą), jednak w związku z chorobą trochę stanęłam z sześcianami. Ale muszę Wam powiedzieć, że przeżyłam w ostatnim tygodniu tak dużo radości z powodu tych sześciankiów, że … aż nadal gęba mi się śmieje. Otóż dziewczyny zaoferowały materiały na setki tych moich sześcianów. Jola była tak szybka że spakowane ponad 160 różnych szmatek miałam w ciągu dwóch dni u siebie na kanapie. To był szok!!

Druga Jola i Basia przyniosły mi na mini zlot czarownic też masę szmatek, a u Krzysi napadłam z nożyczkami na Jej zbiory i tak oto kolejne jakieś pewnie dwie setki szmatek się nazbierało. Z wielką przyjemnością cięłam, prasowałam, krochmaliłam te kawałeczki delektując się przy okazji ferią barw i różnorodnością wzorów. A w dodatku Beata obiecała przejrzeć szafy i podesłać mi jeszcze jedną partię – juhu!!!!!!! DZIĘKUJĘ WAM KOCHANE KOBIETY!!

Nie wiem jak Wy ale ja mam manię czytania, przeglądania blogów wszelakich. Jest to tak wciągające, że czasami wcina mi na tym zajęciu kilka dobrych godzin, nie wiadomo kiedy i jak! Obiecuję sobie, że muszę reglamentować czas w sieci bo to marnotrawstwo jednak w momencie, kiedy mam tyle zaczętych prac i takie plany robótkowe. Staram się jak mogę najpierw robić rzeczy które zrobić chcę lub muszę a potem siadać do surfowania, różnie wychodzi no ale nie od razu Rzym zbudowano prawda?

No i śmigając tak po blogach zbieram różne inspiracje, jak każdy z nas zapewne, i kiedy trafiłam na te sówki, a zeszło się to w czasie z nabyciem sporej ilości suszu lawendowego, postanowiłam, że sówki staną się strażnikami lawendy :).

Zeszło mi trochę czasu od zszycia materiału do przyszycia ostatnich koralików, ale w końcu dzisiaj zawzięłam się i zrobiłam. Wybierając poszczególne materiały miałam konkretną przyszłą właścicielkę sówek w oczach (mam nadzieję że będą zadowolone).

Na koniec trochę więcej o niedzielnym zlocie czarownic. Spotkanie małe, niezobowiązujące mające na celu pokazanie Joli jak się maluje nitki (najbardziej lubię nazywać tą czynność „paćkaniem”). Oczywiście jak to zwykle bywa na takich babskich spotkaniach, gadania było masę, wymieniania się opiniami i sposobami robienia tego i owego. Paćkanie też było jak najbardziej i można jego efekty zobaczyć na zdjęciu. Dominującym kolorem był niebieski i turkusowy bo to ulubione kolory uczennicy farbowania. Ja zrealizowałam swoją wizję połączenia fuksji fioletu i turkusu – na mokro wyglądały imponująco (można wyłowić je na fotce) podobno jak wyschły (doniesienia Krzysi) też wyglądają cudnie, już się nie mogę doczekać zobaczenia wysuszonych na żywo.

Mam jeszcze kilka pomysłów na zestawienia kolorów i zapewne kiedyś uda mi się je zrealizować bardziej lub mniej dokładnie.

M.